در گذشته، اتومبیلهایی که دارای گیربکس اتوماتیک بودند. کمتر در خیابانها دیده میشدند. اما این نوع از خودروها محبوبیت زیادی دارند و هر روز به تعداد آنها اضافه میشود. رانندگی با خودروهایی که دارای گیربکسهای اتوماتیک هستند، بسیار آسانتر از اتومبیلهای مجهز به گیربکس دستی است. برای رانندگی با اتومبیلهایی که دارای گیربکسهای اتوماتیک هستند. نیازی به پدال کلاچ نیست و اتومبیل فقط دو پدال گاز و ترمز دارد.
البته باید توجه داشته باشید. که برای سرویس و یا تعمیر گیربکس خودروی خود به مرکز تخصصی گیربکس اتوماتیک مراجعه کنید. این مرکز با داشتن تجهیزاتی مناسب. و کادری باتجربه و حرفهای، به بهترین نحو، کار سرویس و یا تعمیر گیربکس اتوماتیک اتومبیل شما را انجام میدهد.
اکثر اتومبیلهای اتوماتیک، دنده آنها دارای حالتهای معمول P R N D و L هستند. این موارد را در اکثر اتومبیلهایی که به گیربکسهای اتوماتیک مجهز هستند، خواهید یافت. که البته ممکن است در مدلهای مختلف اتومبیل متفاوت باشد.
با این حال، در ابتدا با حالت P که یک مخفف پارکینگ است، آشنا میشویم.
حالت P در گیربکس اتوماتیک
P مخفف پارک است که در گیربکسهای اتوماتیک هنگام پارک اتومبیل از آن استفاده میشود. این حالت اجازه نمیدهد تا خودرو در هیچ جهتی حرکت کند. یک پین فلزی ضخیم، مانع از چرخش چرخ دندههای گیربکس میشود. در این حالت چرخ دندههایی که در سمت موتور اتومبیل قرار دارند، به چرخش آزادانه ادامه خواهند داد.
به همین دلیل توصیه میشود. در زمان پارک، از ترمز دستی استفاده کنید و سپس دنده را در حالت پارک قرار دهید. زیرا این حالت در واقع چرخهای عقب را قفل میکند و از حرکت آنها جلوگیری میکند. علاوه بر این، به اتومبیل باید اجازه داده شود که قبل از قرار دادن در حالت حرکت متوقف شده. تا از آسیب دیدن گیربکس جلوگیری شود.
معمولا حالت P یکی از تنها دو انتخاب است و انتخاب دیگر قرار دادن گیربکس در حالت خلاص (N) است. در بسیاری از اتومبیلها و کامیونهای مدرن، راننده باید قبل از خارج کردن. دنده از حالت پارک، از ترمز استفاده کند.
حالت R گیربکس اتوماتیک
حالت R، بین P و N قرار دارد. در اصل مخفف معکوس است. با قرار دادن دنده در این حالت، این امکان را به ماشین میدهد که به سمت عقب حرکت کند. قبل از قرار دادن دنده در حالت R، ماشین باید متوقف شود. بسیاری از اتومبیلهای دارای گیربکس اتوماتیک مدرن دارای مکانیزم ایمنی هستند. که تا حدی مانع (اما به طور کامل از آن جلوگیری نمیشود.) قرار دادن دنده در حالت دنده عقب توسط راننده در هنگام حرکت به سمت جلو به طور تصادفی میشود.
حالت خلاص N
خالت خلاص که به اختصار N است، که اتصال موتور را از چرخها قطع میکند. بنابراین وسیله نقلیه قادر است آزادانه تحت وزن خود به سمت جلو یا عقب حرکت کند. این یکی از انتخابهایی است که میتوان با قرار دادن دنده در این حالت، موتور را روشن کرد.
حالت درایو D
D حالت درایو است و باعث حرکت خودرو به سمت جلو میشود. با قرار دادن دنده در این حالت، اتومبیل به سمت جلو حرکت میکند. و متناسب با فشار پدال گاز، سرعت اتومبیل با تعویض دنده به صورت اتوماتیک، افزایش پیدا میکند. به طور کلی برای رانندگی در شهر و جادهها و اتوبانهای بین شهری از این حالت برای رانندگی استفاده میشود.
حالت L
این دنده نیز برای حرکت به سمت جلو استفاده میشود. با قرار دادن گیربکس در این حالت، اتومبیل با سرعت کم و با قدرت بالا حرکت میکند. با قرار دادن گیربکس در این حالت، دنده به صورت اتوماتیک عوض نمیشود. و اتومبیل در این دنده به حرکت ادامه میدهد. این حالت میتواند برای رانندگی در شرایط نامطلوب مانند جادههای لغزنده، گل آلود و سربالایی استفاده شود.
در حالی که این حالت برای شرایط گل آلود مفید است. از آنجا که موتور فقط به یک دنده محدود میشود. هنگام انتخاب این حالت باید همیشه مراقب باشید تا دور موتور بیش از حد بالا نرود. با وجود این، در زمان حمل بارهای سنگین و رانندگی در مسیرهای سربالایی بسیار کارآمد است.
Overdrive به عنوان دنده چهارم
Overdrive به خودرو اجازه میدهد. تا با دور موتور کمتر، سرعت بیشتری داشته باشد تا از راندمان سوخت بهتری برخوردار باشد. هنگامی که آن را روشن میکنید، بعد از رسیدن به سرعت مشخص، اجازه میدهید انتقال به حالت overdrive تغییر کند. هنگامی که خاموش است، گیربکس دندهها را به صورت اتوماتیک عوض میکند و اتومبیل به حرکت خود ادامه میدهد.
بدون دیدگاه